De dames van Dreamweaver lieten dit keer al vroeg weten dat er wel weer een verhaaltje moest komen van alle Nimrod deelnemers. Zo kom ik er niet onderuit, ook al zou ik dat willen (en dat wil ik echt niet). Ik ben ontzettend trots dat ik naar de Nimrod mag gaan en iets kan vertellen over mijn geweldige gele Labrador Pien the second off april en van het avontuur dat eraan vooraf gegaan is.
Eerst even iets over mijzelf. Mijn naam is Aldo Winkels, ik kom uit Vriezenveen (Twente), ben 48 jaar en gehuwd met Erna. Wij hebben twee dochters. Thuis hebben wij vier Labradors, van 13, 10, bijna 7 (Pien) en Emma van 2,5 jaar oud en twee katten. Ik ben caravan- en campermonteur, helaas momenteel gedeeltelijk werkloos.
Onze Labradors hebben wij zelf gefokt en dat avontuur begon 10 jaar terug. We proberen altijd iets te vinden tussen mooi en ook nog leuk werkend, maar vooral gezond. En ik denk dat we dat bij onze laatste drie nesten hebben gevonden.
Pien was vanaf het begin een geweldige hond. Ze liet vaak liet zien dat ze alles aankon (dat was meteen ook de eerste valkuil). Ze ging met hele grote stappen vooruit en ik ging daar met nóg grotere stappen achteraan. Dat ging lang goed, al lukte alles zeker niet in één keer. Maar als het goed ging, ging het ook écht goed.
Toen Pien drie jaar was zijn we gaan trainen voor het A-diploma en dat ging niet zoals het moest. Pien moest ook op afstand gaan luisteren en dat ging echt niet. Vele uren zijn we in het veld geweest om dit toch te bereiken. Helaas lukte het ons maar niet om dat felbegeerde A-diploma te halen. Op de workingtesten (B2) liet ze zich goed zien, maar als je verder wilt moet je toch dat A-diploma hebben. We trainden hard, maar groeiden steeds verder uit elkaar en Pien liet alles liggen. We kwamen er maar niet uit.
In de winter van 2009 kon ik gaan trainen bij Jachthondenschool De Apporteur (van Sander de Graaf). Mijn bedoeling was om hier de winter door te brengen en ik hoopte dan Pien weer op de rails te hebben, zodat ik daarna gewoon weer bij Theo Terra (K.N.J.V Groenlo) verder zou kunnen trainen. Sander zag dat echter anders en liet mij al gauw weten dat ik ook in de zomer bij hem moest blijven trainen. Samen met Sander hebben we Pien daarna gekregen waar ze nu staat. Het A-diploma kwam pas in 2010, maar er lag een goede basis om verder te gaan. In 2010 hebben we ook nog een aantal Maps kunnen doen maar helaas hebben we die niet gehaald.
In 2011 moest het wel gaan lukken. Op de WT A liet ze zien dat het wel leuk ging en ik schreef mij in voor een aantal Maps. We haalden onze eerste Map in Ommen dit jaar en meteen een eerste plaats. Mijn tweede Map haalde ik in Neede en ja hoor, een tweede plaats. Het bleek genoeg voor deze uitnodiging!
Sander de Graaf: jij gaf mij en Pien het vertrouwen terug dat we nodig hadden! Jij wist van ons weer een team te maken. Geweldig, maar vooral heel erg bedankt!
Ook wil ik nog een aantal mensen bedanken die mij en Pien vanaf pup hebben laten groeien.
Wilma en Marcel Thijert, voor de puppytest en het advies omtrent de keuze en voor de wintertrainingen in Bussloo. KNJV Vriezenveen, Bruin Kikkert, die mij als eerste wist te vertellen dat ik een geweldige hond had waar ik mooie dingen mee ging halen.
Retriever Groep Borculo, Robert Bolschenbroek K.N.J.V Apeldoorn, Theo Terra (ex Nimrod deelnemer), Wilma te Raa (ex Nimrod deelneemster) en Wim te Winkel voor zijn scherpe trucjes. Maar ook alle medecursisten van de Apporteur die mij regelmatig bij elkaar hebben geveegd en mij weer de moed gaven om door te gaan.
Ook de sponsors wil ik bedanken. Zij hebben mij dit jaar goed gesteund en door hen kon ik dit jaar de proeven lopen.
En dan natuurlijk mijn vrouw Erna en mijn dochters die elke keer maar weer de verhalen aan moesten horen van de trainingen die dan weer niet goed waren gegaan. Ze werden af en toe gek van ons.
14 November zal voor ons een onvergetelijke dag worden, we gaan er zeker een geweldige dag van maken. Wij gaan ontzettend onze best doen om alle apporten binnen te halen en deze dag nog mooier te maken dan dat hij nu al is.
Verder wens ik natuurlijk iedere deelnemer een geweldige, maar bovenal een sportieve dag toe.
Aldo Winkels en Pien the second off april
Eerst even iets over mijzelf. Mijn naam is Aldo Winkels, ik kom uit Vriezenveen (Twente), ben 48 jaar en gehuwd met Erna. Wij hebben twee dochters. Thuis hebben wij vier Labradors, van 13, 10, bijna 7 (Pien) en Emma van 2,5 jaar oud en twee katten. Ik ben caravan- en campermonteur, helaas momenteel gedeeltelijk werkloos.
Onze Labradors hebben wij zelf gefokt en dat avontuur begon 10 jaar terug. We proberen altijd iets te vinden tussen mooi en ook nog leuk werkend, maar vooral gezond. En ik denk dat we dat bij onze laatste drie nesten hebben gevonden.
Pien was vanaf het begin een geweldige hond. Ze liet vaak liet zien dat ze alles aankon (dat was meteen ook de eerste valkuil). Ze ging met hele grote stappen vooruit en ik ging daar met nóg grotere stappen achteraan. Dat ging lang goed, al lukte alles zeker niet in één keer. Maar als het goed ging, ging het ook écht goed.
Toen Pien drie jaar was zijn we gaan trainen voor het A-diploma en dat ging niet zoals het moest. Pien moest ook op afstand gaan luisteren en dat ging echt niet. Vele uren zijn we in het veld geweest om dit toch te bereiken. Helaas lukte het ons maar niet om dat felbegeerde A-diploma te halen. Op de workingtesten (B2) liet ze zich goed zien, maar als je verder wilt moet je toch dat A-diploma hebben. We trainden hard, maar groeiden steeds verder uit elkaar en Pien liet alles liggen. We kwamen er maar niet uit.
In de winter van 2009 kon ik gaan trainen bij Jachthondenschool De Apporteur (van Sander de Graaf). Mijn bedoeling was om hier de winter door te brengen en ik hoopte dan Pien weer op de rails te hebben, zodat ik daarna gewoon weer bij Theo Terra (K.N.J.V Groenlo) verder zou kunnen trainen. Sander zag dat echter anders en liet mij al gauw weten dat ik ook in de zomer bij hem moest blijven trainen. Samen met Sander hebben we Pien daarna gekregen waar ze nu staat. Het A-diploma kwam pas in 2010, maar er lag een goede basis om verder te gaan. In 2010 hebben we ook nog een aantal Maps kunnen doen maar helaas hebben we die niet gehaald.
In 2011 moest het wel gaan lukken. Op de WT A liet ze zien dat het wel leuk ging en ik schreef mij in voor een aantal Maps. We haalden onze eerste Map in Ommen dit jaar en meteen een eerste plaats. Mijn tweede Map haalde ik in Neede en ja hoor, een tweede plaats. Het bleek genoeg voor deze uitnodiging!
Sander de Graaf: jij gaf mij en Pien het vertrouwen terug dat we nodig hadden! Jij wist van ons weer een team te maken. Geweldig, maar vooral heel erg bedankt!
Ook wil ik nog een aantal mensen bedanken die mij en Pien vanaf pup hebben laten groeien.
Wilma en Marcel Thijert, voor de puppytest en het advies omtrent de keuze en voor de wintertrainingen in Bussloo. KNJV Vriezenveen, Bruin Kikkert, die mij als eerste wist te vertellen dat ik een geweldige hond had waar ik mooie dingen mee ging halen.
Retriever Groep Borculo, Robert Bolschenbroek K.N.J.V Apeldoorn, Theo Terra (ex Nimrod deelnemer), Wilma te Raa (ex Nimrod deelneemster) en Wim te Winkel voor zijn scherpe trucjes. Maar ook alle medecursisten van de Apporteur die mij regelmatig bij elkaar hebben geveegd en mij weer de moed gaven om door te gaan.
Ook de sponsors wil ik bedanken. Zij hebben mij dit jaar goed gesteund en door hen kon ik dit jaar de proeven lopen.
En dan natuurlijk mijn vrouw Erna en mijn dochters die elke keer maar weer de verhalen aan moesten horen van de trainingen die dan weer niet goed waren gegaan. Ze werden af en toe gek van ons.
14 November zal voor ons een onvergetelijke dag worden, we gaan er zeker een geweldige dag van maken. Wij gaan ontzettend onze best doen om alle apporten binnen te halen en deze dag nog mooier te maken dan dat hij nu al is.
Verder wens ik natuurlijk iedere deelnemer een geweldige, maar bovenal een sportieve dag toe.
Aldo Winkels en Pien the second off april
